Krakusy na krokusy

Trochę się boję jechać do Krosna, nie opublikowawszy wcześniej pewnych zdjęć... ;) A zatem, nim zrobi się za późno i w ostatniej chwili braknie czasu, wracam do trzeciej dekady marca, kiedy to w towarzystwie dwóch Ann... Anien? ;) wyruszyłam na krokusowe łowy.

Żeby nie było niedomówień, wspomniane Anny krakusami nie są ;) To była małopolska wyprawa w wyjątkowo podkarpackim gronie.

Mam nieodparte wrażenie, że owego dnia co najmniej połowa mieszkańców miasta usytuowanego wokół Wawelu ruszyła na podbój Zakopanego - co szczególnie dotkliwie odczułyśmy w drodze powrotnej, próbując zdobyć w Nowym Targu nie-koniecznie-siedzące miejsce w środku lokomocji zmierzającym do Krakowa.

Podejrzewam także, że co najmniej połowa tej połowy popędziła owczym - niekoniecznie słusznym, nawet jak na podhalańskie warunki - pędem w kierunku Doliny Chochołowskiej. Był wszakże sezon na krokusy.

I podczas kiedy ~ 20 km na południowy zachód, w Dolinie Chochołowskiej, tworzyły się korki turystów i nie było widać gór spoza ludzi (tak oceniam sytuację z perspektywy swoich 158 cm ;), my weszłyśmy na Turbacz przez znaczną część dnia nie napotykając żywej duszy, kulminacji ruchu turystycznego doświadczając dopiero w okolicach szczytu.

Jak to się stało? Otóż pisząca do Was te słowa krzywo spojrzała na mapę, pomyliła Długą Polanę z Długą Halą, która to pomyłka wyszła na jaw dopiero w drodze do Łopusznej (która, w przypadku nie zaistnienia pomyłki, powinna być drogą do Kowańca). Wypadkową opisanych powyżej okoliczności okazała się wędrówka na Turbacz z Łopusznej niebieskim szlakiem.

Tak, krokusów było tam zdecydowanie więcej niż ludzi ;)

Na szczęście na zdjęciach nie przekwitają ;)